ملاک انتخاب رسول‏

ملاک انتخاب رسول، نه ثروت اوست، نه قدرت او و نه ایل و تبارش.

ملاک، آزادى و آگاهى اوست؛ آزادى از کشش‏ها و جاذبه‏ها و آگاهى به راه‏ها.

آزادى از اینکه خود باتلاق و بتى براى دیگران باشد و آگاهى به راه‏ها و باتلاق‏هایى که بر سر راه دیگران است.

در یک کلام، ملاک انتخاب رسول عصمت است و عصمت؛ یعنى همان آگاهى و آزادى. نتیجه این آگاهى و آزادى عصمت است و معصوم کسى است‏

که اشتباهى برایش نیست و خلق را در خود نگاه نمى‏دارد. هم پاک است و هم آگاه؛ آگاه است به تمامى راه‏ها و پاک است از تمامى کشش‏ها و جاذبه‏ها.

عامل این عصمت چیست؟ یکى شناخت است و دیگرى ایمان و عشق بارورى که در او مایه گرفته است.

من امروز، حتى فکر اینکه کثافتى را بخورم به خودم راه نمى‏دهم. در این مسأله معصوم هستم؛ چون به شناخت رسیده‏ام، ولى شاید کوچک‏تر که بودم کثافت‏ها را هم مى‏لیسیدم. عصمت نتیجه چنین شناختى است و نتیجه رسیدن به عشق‏هاى بزرگ‏تر.

یکى از راه‏هاى شناسایى رسول، همین عصمت اوست. رسول مى‏فرماید:

 «فَقَدْ لَبِثْتُ فِیْکُمْ عُمُرَاً مِنْ قَبْلِهِ»؛ من مدت‏ها با شما بودم. «أَفَلا تَعْقِلُونَ» «1»

؛ آیا نمى‏سنجید؟ نمى‏فهمید؟ رسول زندگى خود را براى آدم‏ها مطرح مى‏کند تا از این راه او را بشناسند.

دوّمین روش براى شناسایى رسول، طرح و راهى است که او نشان داده.

این طرح براى انسانى است که تنها با نظام تولیدى جامعه در رابطه نیست، بلکه با نظام حاکم بر هستى مرتبط است و از محدوده مردمى که با آنها زندگى مى‏کند، فراتر است.

شخصى مى‏پرسید: اعجاز قرآن را از کجا بشناسم؟ به او گفتم: تو مى‏توانى نسبت به انسان، نسبت به حکومت‏ها و تربیت‏ها و نظام‏هایى که براى انسان مطرح مى‏شود، مطالعه و تحقیق کنى و آخرین نتیجه‏ها را به دست آورى.

مقایسه کن و ببین آن بینشى که همین قرآن هزار و چهار صد سال پیش مطرح مى‏کند، مى‏تواند کارى کند یا نه؟ این همه استبعاد، این گونه با مقایسه حل مى‏شود. تو مى‏توانى اعجاز رسول را از طرحى که براى انسان دارد بفهمى.

طرح رسول که پس از گذشت قرن‏ها به دست ما رسیده، از هر طرحى جلوتر است. از عالى‏ترین طرح‏هایى که امروزه در دست داریم، عالى‏تر است.

مى‏توانیم مقایسه کنیم.

                        حرکت، ص: 85 تا 87