روزهایی خواهد آمد

که من نخواهم بود

ولی هنوز...دوستت خواهم داشت!

 پ.ن: عَلَیْکُمْ مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ

همان ها که می گفتند مگر علی نماز هم می خواند!؟

نشان مومن بودنت را ربودند .

پ.ن: علامات مؤمن پنج چیز است:

1- اقامه ی پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز.

2- زیارت اربعین.

3- انگشتر به دست راست کردن.

4- جبین را در سجده بر خاک گذاشتن.

5- بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.

گروهی دریدند

گروهی پریدند

گروهی دویدند

پ.ن: و عدلت عن الإطالة و الإکثار و فیه غنیة لفتح أبواب الأشجان‏  (مقدمه ی سید بن طاووس بر لهوف)

و از ذکر مطالب طولانى خوددارى نمودم، و همین کتاب براى بازکردن درهاى اندوه به روى خواننده کافى است‏...

...و سه ساله ها

به نیابت از سه ساله ایی

که نشد پیاده بیاید به کربلا...

رفت و آمد های تو

چه جزر و مدی انداخته 

به دل فرات .

پ.ن: فقال الإمام علیه السّلام: امض إلى الفرات و أتنا بشی‏ء من الماء، فقال عباس علیه السلام: سمعا و طاعة. (نفس المهموم ص 336)

معشوقش گفت کمی آب بیاور از فرات. گفت : چشم جانم. شنیدم و جان می دهم.

از سوختن فراری نیست!

گاهی که در روضه ها نمی سوزم ،

از نسوختنم ،

می سوزم.

پ.ن: تباکی از باب تفاعل بوده و یکی از معانی این باب تظاهر است. لذا معمولا گفته می شود که تباکی به معنای تظاهر به گریه کردن است. اما یکی دیگر از معانی باب تفاعل، تکلف است. یعنی خود را به سختی انداختن در انجام یک فعل . شاید منظور از تباکی که در احادیث آمده آن باشد که به نحوی کاری کنیم تا اشک از چشمانمان سرازیر شود. فراهم کردن مقدمات روضه و به خصوص توسل به امام زمان (عج) در بهتر گریه کردن بسیار موثر و مجرب است.

می گویند در قیامت

نظم عالم بهم می خورد

و سیارات و ستارگان بر هم می خورند.

...

عباس هم در کربلا

                      قیامت به پا کرد...

بر گِرد حسین

                  آنقدر چرخید

                                  تا به "اوج" رسید

آخرش هم حسین را به سوی خود کشید ¹

آخرش هم حسین از درون پاشید ²

1. قال عباس^{علیه السلام} : یا أخی أدرک أخاک
2. قال الحسین^{علیه السلام} : الْآنَ إنْکَسَرَ ظَهْرِی‏    مثیر الاحزان

عزاداری ات قبول . هر چه کرده ای برای خودت .

مگر نشنیدی چه گفت :

بیعتم را برداشتم  هر که می خواهد، برود .

پ.ن: به توصیه ی بزرگان ، عزاداری و بکاء بر حسین^(ع) تنها عملی است که آفت عجب و ریا در آن کم اثر است.

بیا رو راست باشیم

حُر هم که باشیم

باز دلی را

ناز دلی را

لرزانده ایم ...

پ.ن: فَقَدْ أَرْعَبْتُ قُلُوبَ أَوْلِیَائِکَ وَ أَوْلَادِ بِنْتِ نَبِیِّک‏ (لهوف 103)

        گفت : من قلب دوستان و فرزندان فاطمه را لرزانده ام...

پ.ن: امروز جمعه است.  

مرتکب بزرگ ترین گناه کبیره می شدم.

اگر

تو

نبودی ...

پ.ن: اللهم الرزقنی شفاعه الحسین یوم الورود

پ.ن: ناامیدی از رحمت خداوند بزرگترین گناه کبیره بعد از شرک است (گناهان کبیره /شهید دستغیب)