یادت باشد . این روضه ها افسانه نیست.

غلو نیست. اغراق نیست.

عاشورای 88 یادت باشد.

پ.ن: دی ؛ ماه حماسه های این سرزمین ...

نامه های کوفی مجموعه ی اشعار عاشورایی سعید بیابانکی است که شامل اشعار نیمایی و غزل می باشد. البته اشعار عاشقانه و اجتماعی و غیر آئینی در این مجموعه یافت می شود.

اما آنچه که انگیزه ای شد تا این نوشتار را برای دوستان هدیه آورم ؛ معرفی کلی این کتاب نبود بلکه صرفا فصل سوم آن بود که شامل 25 نامه است. خصوصیتی که این فصل را از دیگر اشعار آیینی متمایز کرده، بیانی انتقادی و تلنگر هایی است که در قالب اشعار نیمایی، خوش مضمون و خوش آهنگ؛ نسبت به مقوله ی عزاداری و برخی افراط و تفریط ها داشته است. موضوعاتی که اگر در فرهنگ عزاداری به آنها دقت نشود ، منجر به یک ظاهر زیبنده ولی پوک خواهد شد و نتیجه اش دعوت هایی بدون یاری است. توجه به روحیات مردم کوفه ، ما را در دوری کردن از این گروه بهتر کمک خواهد کرد. بیابانکی با داشتن نگاهی منطقی و خشک به موضوعات توانسته است ظرایف جالبی از آنها استخراج کند که در ادامه بخش هایی از آنها را با هم می خوانیم :

دیگه تحمل روضه ی اشاره ای رو هم ندارم .

فهرست لهوف واسه جون دادن کافیه ...  

پ.ن: (+)

می گویند در قیامت

نظم عالم بهم می خورد

و سیارات و ستارگان بر هم می خورند.

...

عباس هم در کربلا

                      قیامت به پا کرد...

بر گِرد حسین

                  آنقدر چرخید

                                  تا به "اوج" رسید

آخرش هم حسین را به سوی خود کشید ¹

آخرش هم حسین از درون پاشید ²

1. قال عباس^{علیه السلام} : یا أخی أدرک أخاک
2. قال الحسین^{علیه السلام} : الْآنَ إنْکَسَرَ ظَهْرِی‏    مثیر الاحزان

انگشت حاجاقا رو محکم گرفته بود ...

(+)

گلوی مداح نا نداشت ...

آب

طاقت حال عباس را نداشت
وسط روضه
غش کرد؛ ریخت...